 |
|
 |
 |
 |
|
ИПИОХ: Грамота короля Венгрии Андраша II (1221 г.)
|
Грамота короля Венгрии Андраша II
(1211 г.)
|
Статья
опубликована: 29 июня 2007г.
Материал предоставил: Баранов Александр, 2007г.
Язык
документа: латинский язык
|
Грамота короля Венгрии Андраша II о пожаловании Тевтонскому
ордену земли Бурца и даровании привилегий (1211 г.).
НАЧАЛО ТЕКСТА.
In
nomine sancte trinitatis et individue unitatis. Andreas dei gracia
Ungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Servie, Galicie, Lodamineque
1 rex in
perpetuum. Inter regalis excellencie insignia, quibus recolende memorie
antecessorum nostrorum recolenda memoria insignitur, illud excellencius
et commendabilius pre ceteris invenitur, commendandis hospitibus largioris
liberalitatis dexteram porrigere; quorum conversatio et utilis regno esse
discernitur, et oratio deo commendabilis reperitur. Hinc est, quod pie
recordationis parentum nostrorum vestigia pro desiderio amplectentes,
et eterne vite bravium cum eis post presentem cursum apprehendere cupientes,
Cruciferis de hospitali Sancte Marie Theutonicorum quod quondam fuit in
Ierusalem, sed modo peccatis exigentibus situm est in Accaron, caritatis
intuitu, quamdam terram Borza nomine, ultra silvas versus Cumanos, licet
desertam, et inhabitatam, contulimus pacifice inhabitandam, et in perpetuum
libere possidendam; et ut regnum per conversationem eorum propagatum dilatetur,
et eleemosyna nostra per orationem eorum ad remedium anime nostre, et
parentum nostrorum coram summo deo deportetur. Preterea eis concessimus,
quod si aurum vel argentum ibi in predicta terra Borza inventum fuerit,
una pars ad fiscum pertinebit, reliqua ad eos revolvetur. Insuper libera
fora, et tributa fororum eiusdem terre eis totaliter indulsimus; et munimenta
regni contra Cumanos castra ligna et urbes ligneas construere eis permisimus;
statuimus eciam, quod nullus woivoda super eos descensum habeat; liberos
denarios et pondera eis remisimus, et ab omni exactione immunes, et liberos
eos esse permisimus; nullius iudicio, sive iurisdictioni, nisi solius
regis subiaceant. Iudicem se 2
eligentes super se constituant. Nos vero premissos cruciferos in possesionem
supradicte terre Borza per pristaldum 3
nostrum Iura nomine iussimus introduci, qui predictam terram perambulavit,
et eam ad verbum Mychael woivode certis metis circumsignatam ipsis assignavit.
Prima vero meta huius terre incipit de indaginibus castri Almage, et procedit
usque ad indagines castri Noilgiant, et inde progreditur usque ad indagines
Nicolai, ubi aqua defluit, que vocatur Alt; et sic, ascendendo per Alt
usque, ubi Tertillon cadit in Alt, et iterum vadit usque ad ortum eiusdem
Tortillonis, et ab ortu aque, que Tinus vocatur, progreditur usque ad
defluxum aque, que Borza vocatur; deinde sicut montes nivium complectuntur
eandem terram, tendit usque in Almagiam, terra vero hec tota, sicut predicti
montes, ipsam 4
circumeunt, vocatur Borza. Licet autem istud, quod caritatis gessimus
intuitu, apud eum, qui caritas est, nulla celet temporum oblivio, nos
tamen ad cautelam in posterum presentem elemosynam sygilli nostri iussimus
corroborari testimonio. Data per manus magistri Thome, aule regie cancellarii,
et Vesprumensis prepositi. Anno ab incarnacione Domini MCCXI. Venerabili
Iohanne Stirgoniensi archiepiscopo. Reverendo Berchtolto Colocensi electo,
et bano existentibus, Calono quinqueecclesiensi, Bolezlao Waciensi, Desiderio
Canodiensi, Wilhelmo Transilvano, Gothardo Zabrabiensi, Petro Gevriensi,
Ruberto Vesprimiensi, ecclesias feliciter gubernantibus. Porth palatino,
et Musuminensi comite, Michaele woivoda, existentibus; Petro Bachiensi,
Iula Budrigiensi, Banchone Bithoriensi, et curiali comite regine Marcello
Kelbeiensi et curiali comite regine Nycolao Posavanensi comitatus tenentibus,
regni nostri anno septimo.
КОНЕЦ ТЕКСТА.
Латинский текст взят: Zimmermann, F., Urkundenbuch
zur Geschichte der Deutschen in Siebenbürgen (Hermannstadt, 1892),
1, no. 19, p. 11.
Примечания к оригиналу текста взяты: W. Hubatsch, Quellen
zur Geschichte des Deutschen Ordens (Göttingen, 1954), pp. 36-39.
|
Иллюстрации:
Отсутствуют.
|
_______________________
1. Lodomerique,
G. D. Teutsch, F. Firnhaber, Urkundenbuch zur Geschichte Siebenburgens
(Wien, 1857), 1, no. 10, p. 8.
2. Inter
se, Teutsch, Firnhaber.
3. венг.
Perest-oldo = litis diribitor (согласно Benko).
4. вместо
ipsam у Teutsch, Firnhaber et flumina eam.
|
Библиография
Источники:
Zimmermann, F., Urkundenbuch zur Geschichte der
Deutschen in Siebenbürgen (Hermannstadt, 1892), 1, no. 19, p.
11.
W. Hubatsch, Quellen zur Geschichte des Deutschen
Ordens (Göttingen, 1954), pp. 36-39.
|
Все права на материалы, находящиеся на сайте www.templiers.info, принадлежат их авторам и охраняются Законом Украины, а также всеми международными соглашениями участником которых Украина является. При любом использовании материалов сайта, обязательно указание имени автора и источника заимствования (активная гиперссылка на сайт - http://www.templiers.info).
|
|
Материал предоставил Баранов А., 2007
© Бойчук Б.В., оформление, 2007
© Интернет-проект "История ордена Храма" (ИПИОХ), 2021
|
Количество просмотров:
8918 |
|
|
|
|
 |
© 2001- 2021, TEMPLIERS.INFO. Все права защищены.
Любое полное или частичное воспроизведение материалов сайта без письменного согласия владельца сайта ЗАПРЕЩЕНО! Email: templiers[a]mail[dot]ru. При цитировании материалов активная ссылка на сайт TEMPLIERS.INFO обязательна. |
|
|